abripiens
Latin
Etymology
Present participle of abripiō.
Participle
abripiēns m or f or n (genitive abripientis); third declension
- snatching
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | abripiēns | abripiēns | abripientēs | abripientia | |
Genitive | abripientis | abripientis | abripientium | abripientium | |
Dative | abripientī | abripientī | abripientibus | abripientibus | |
Accusative | abripientem | abripiēns | abripientēs, abripientīs | abripientia | |
Ablative | abripiente, abripientī1 | abripiente, abripientī1 | abripientibus | abripientibus | |
Vocative | abripiēns | abripiēns | abripientēs | abripientia |
1When used purely as an adjective.