rumień
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈru.mʲɛɲ/
Noun
rumień m inan
- erythema
Declension
declension of rumień
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rumień | rumienie |
genitive | rumienia | rumieni |
dative | rumieniowi | rumieniom |
accusative | rumień | rumienie |
instrumental | rumieniem | rumieniami |
locative | rumieniu | rumieniach |
vocative | rumieniu | rumienie |
Derived terms
- (adjective) rumieniowy
Verb
rumień
- second-person singular imperative of rumienić
Further reading
- rumień in Polish dictionaries at PWN