rugać

Polish

Borrowed from Russian руга́ть (rugátʹ), from Proto-Slavic *rǫgati. Doublet of urągać.

rugać impf (perfective zrugać or rugnąć)

(transitive) to scold
Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

Conjugation of rugać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rugać
present tense	1^st	rugam			rugamy
	2^nd	rugasz			rugacie
	3^rd	ruga			rugają
	impersonal	ruga się
past tense	1^st	rugałem	rugałam		rugaliśmy	rugałyśmy
	2^nd	rugałeś	rugałaś		rugaliście	rugałyście
	3^rd	rugał	rugała	rugało	rugali	rugały
	impersonal	rugano
future tense	1^st	będę rugał, będę rugać	będę rugała, będę rugać		będziemy rugali, będziemy rugać	będziemy rugały, będziemy rugać
	2^nd	będziesz rugał, będziesz rugać	będziesz rugała, będziesz rugać		będziecie rugali, będziecie rugać	będziecie rugały, będziecie rugać
	3^rd	będzie rugał, będzie rugać	będzie rugała, będzie rugać	będzie rugało, będzie rugać	będą rugali, będą rugać	będą rugały, będą rugać
	impersonal	będzie rugać się
conditional	1^st	rugałbym	rugałabym		rugalibyśmy	rugałybyśmy
	2^nd	rugałbyś	rugałabyś		rugalibyście	rugałybyście
	3^rd	rugałby	rugałaby	rugałoby	rugaliby	rugałyby
	impersonal	rugano by
imperative	1^st	niech rugam			rugajmy
	2^nd	rugaj			rugajcie
	3^rd	niech ruga			niech rugają
active adjectival participle		rugający	rugająca	rugające	rugający	rugające
passive adjectival participle		rugany	rugana	rugane	rugani	rugane
contemporary adverbial participle		rugając
verbal noun		ruganie

noun

verb