ruffianare
Italian
Verb
ruffianàre (first-person singular present ruffiàno, first-person singular past historic ruffianài, past participle ruffianàto, auxiliary avére)
- Synonym of arruffianare
Conjugation
Conjugation of ruffianàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ruffianàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ruffianàndo | |||
present participle | ruffianànte | past participle | ruffianàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ruffiàno | ruffiàni | ruffiàna | ruffianiàmo | ruffianàte | ruffiànano |
imperfect | ruffianàvo | ruffianàvi | ruffianàva | ruffianavàmo | ruffianavàte | ruffianàvano |
past historic | ruffianài | ruffianàsti | ruffianò | ruffianàmmo | ruffianàste | ruffianàrono |
future | ruffianerò | ruffianerài | ruffianerà | ruffianerémo | ruffianeréte | ruffianerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ruffianerèi | ruffianerésti | ruffianerèbbe, ruffianerébbe | ruffianerémmo | ruffianeréste | ruffianerèbbero, ruffianerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ruffiàni | ruffiàni | ruffiàni | ruffianiàmo | ruffianiàte | ruffiànino |
imperfect | ruffianàssi | ruffianàssi | ruffianàsse | ruffianàssimo | ruffianàste | ruffianàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ruffiàna | ruffiàni | ruffianiàmo | ruffianàte | ruffiànino | ||
negative imperative | nonruffianàre | non ruffiàni | non ruffianiàmo | non ruffianàte | non ruffiànino |