rudig
Old English
Etymology
From rudu + -iġ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrudij/
Adjective
rudiġ
- ruddy
Declension
Declension of rudig — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | rudiġ | rudiġ | rudiġ |
Accusative | rudiġne | rudiġe | rudiġ |
Genitive | rudiġes | rudiġre | rudiġes |
Dative | rudiġum | rudiġre | rudiġum |
Instrumental | rudiġe | rudiġre | rudiġe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | rudiġe | rudiġa, -e | rudiġ |
Accusative | rudiġe | rudiġa, -e | rudiġ |
Genitive | rudiġra | rudiġra | rudiġra |
Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Declension of rudig — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | rudiġa | rudiġe | rudiġe |
Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġe |
Genitive | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Dative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Instrumental | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Genitive | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena |
Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Descendants
- Middle English: ruddy, rody, rudi
- English: ruddy
See also
- rudian
- rudu
Further reading
- rudig in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary