ruchanie
Polish
Etymology
From ruchać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ruˈxa.ɲɛ/
Noun
ruchanie n
- verbal noun of ruchać
Declension
declension of ruchanie
singular | |
---|---|
nominative | ruchanie |
genitive | ruchania |
dative | ruchaniu |
accusative | ruchanie |
instrumental | ruchaniem |
locative | ruchaniu |
vocative | ruchanie |
Further reading
- ruchanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ruchanie in Polish dictionaries at PWN