rozłąka
See also: rozłąką
Polish
Etymology
Deverbal from rozłączyć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈwɔŋ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɔŋka
- Syllabification: roz‧łą‧ka
Noun
rozłąka f
- breakup, parting, separation (termination of a friendship or a romantic relationship)
- Synonym: rozstanie
- separation (the state in which people remain distant from each other or from something)
- (colloquial) expatriation allowance
- Synonym: rozłąkowe
Declension
Declension of rozłąka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozłąka | rozłąki |
| genitive | rozłąki | rozłąk |
| dative | rozłące | rozłąkom |
| accusative | rozłąkę | rozłąki |
| instrumental | rozłąką | rozłąkami |
| locative | rozłące | rozłąkach |
| vocative | rozłąko | rozłąki |
Derived terms
adjective
- rozłąkowy
Related terms
noun
- rozłąkowe
verbs
- rozłączać impf
- rozłączyć pf
Further reading
- rozłąka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozłąka in Polish dictionaries at PWN