rozzłościć
Polish
Etymology
From roz- + złościć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈzwɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: roz‧złoś‧cić
Verb
rozzłościć pf (imperfective złościć)
- (transitive) to anger, to make angry
- (reflexive) to become angry
Conjugation
Conjugation of rozzłościć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozzłościć | |||||
future tense | 1st | rozzłoszczę | rozzłościmy | |||
2nd | rozzłościsz | rozzłościcie | ||||
3rd | rozzłości | rozzłoszczą | ||||
impersonal | rozzłości się | |||||
past tense | 1st | rozzłościłem | rozzłościłam | rozzłościliśmy | rozzłościłyśmy | |
2nd | rozzłościłeś | rozzłościłaś | rozzłościliście | rozzłościłyście | ||
3rd | rozzłościł | rozzłościła | rozzłościło | rozzłościli | rozzłościły | |
impersonal | rozzłoszczono | |||||
conditional | 1st | rozzłościłbym | rozzłościłabym | rozzłościlibyśmy | rozzłościłybyśmy | |
2nd | rozzłościłbyś | rozzłościłabyś | rozzłościlibyście | rozzłościłybyście | ||
3rd | rozzłościłby | rozzłościłaby | rozzłościłoby | rozzłościliby | rozzłościłyby | |
impersonal | rozzłoszczono by | |||||
imperative | 1st | niech rozzłoszczę | rozzłośćmy | |||
2nd | rozzłość | rozzłośćcie | ||||
3rd | niech rozzłości | niech rozzłoszczą | ||||
passive adjectival participle | rozzłoszczony | rozzłoszczona | rozzłoszczone | rozzłoszczeni | rozzłoszczone | |
anterior adverbial participle | rozzłościwszy | |||||
verbal noun | rozzłoszczenie |
Further reading
- rozzłościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozzłościć in Polish dictionaries at PWN