rozwidnić
Polish
Etymology
From roz- + widny + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈvid.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -idɲit͡ɕ
- Syllabification: roz‧wid‧nić
Verb
rozwidnić pf (imperfective rozwidniać)
- (transitive) to make bright, to make light
- (reflexive) to become bright, to become light
- (reflexive, of day or dawn) to break, to begin
Conjugation
Conjugation of rozwidnić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozwidnić | |||||
future tense | 1st | rozwidnię | rozwidnimy | |||
2nd | rozwidnisz | rozwidnicie | ||||
3rd | rozwidni | rozwidnią | ||||
impersonal | rozwidni się | |||||
past tense | 1st | rozwidniłem | rozwidniłam | rozwidniliśmy | rozwidniłyśmy | |
2nd | rozwidniłeś | rozwidniłaś | rozwidniliście | rozwidniłyście | ||
3rd | rozwidnił | rozwidniła | rozwidniło | rozwidnili | rozwidniły | |
impersonal | rozwidniono | |||||
conditional | 1st | rozwidniłbym | rozwidniłabym | rozwidnilibyśmy | rozwidniłybyśmy | |
2nd | rozwidniłbyś | rozwidniłabyś | rozwidnilibyście | rozwidniłybyście | ||
3rd | rozwidniłby | rozwidniłaby | rozwidniłoby | rozwidniliby | rozwidniłyby | |
impersonal | rozwidniono by | |||||
imperative | 1st | niech rozwidnię | rozwidnijmy | |||
2nd | rozwidnij | rozwidnijcie | ||||
3rd | niech rozwidni | niech rozwidnią | ||||
passive adjectival participle | rozwidniony | rozwidniona | rozwidnione | rozwidnieni | rozwidnione | |
anterior adverbial participle | rozwidniwszy | |||||
verbal noun | rozwidnienie |
Further reading
- rozwidnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozwidnić in Polish dictionaries at PWN