rozwidlić
Polish
Etymology
From roz- + widły + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈvid.lit͡ɕ/
- Rhymes: -idlit͡ɕ
- Syllabification: roz‧wid‧lić
Verb
rozwidlić pf (imperfective rozwidlać)
- (reflexive) to fork (to divide into two or more branches)
Conjugation
Conjugation of rozwidlić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozwidlić | |||||
| future tense | 1st | rozwidlę | rozwidlimy | |||
| 2nd | rozwidlisz | rozwidlicie | ||||
| 3rd | rozwidli | rozwidlą | ||||
| impersonal | rozwidli się | |||||
| past tense | 1st | rozwidliłem | rozwidliłam | rozwidliliśmy | rozwidliłyśmy | |
| 2nd | rozwidliłeś | rozwidliłaś | rozwidliliście | rozwidliłyście | ||
| 3rd | rozwidlił | rozwidliła | rozwidliło | rozwidlili | rozwidliły | |
| impersonal | rozwidlono | |||||
| conditional | 1st | rozwidliłbym | rozwidliłabym | rozwidlilibyśmy | rozwidliłybyśmy | |
| 2nd | rozwidliłbyś | rozwidliłabyś | rozwidlilibyście | rozwidliłybyście | ||
| 3rd | rozwidliłby | rozwidliłaby | rozwidliłoby | rozwidliliby | rozwidliłyby | |
| impersonal | rozwidlono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozwidlę | rozwidlijmy | |||
| 2nd | rozwidlij | rozwidlijcie | ||||
| 3rd | niech rozwidli | niech rozwidlą | ||||
| passive adjectival participle | rozwidlony | rozwidlona | rozwidlone | rozwidleni | rozwidlone | |
| anterior adverbial participle | rozwidliwszy | |||||
| verbal noun | rozwidlenie | |||||
Derived terms
adjective
- rozwidlony
noun
- rozwidlenie
Further reading
- rozwidlić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozwidlić in Polish dictionaries at PWN