rozwiać
Polish
Etymology
From roz- + wiać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.vjat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔzvjat͡ɕ
- Syllabification: roz‧wiać
Verb
rozwiać pf (imperfective rozwiewać)
- (transitive, reflexive) to blow around, to spread by blowing
- (transitive, reflexive) to blow away (cause to disappear by blowing)
- (transitive, reflexive) to ruffle by blowing, to tousle
- (transitive, reflexive) to dispel, to assuage
Conjugation
Conjugation of rozwiać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozwiać | |||||
| future tense | 1st | rozwieję | rozwiejemy | |||
| 2nd | rozwiejesz | rozwiejecie | ||||
| 3rd | rozwieje | rozwieją | ||||
| impersonal | rozwieje się | |||||
| past tense | 1st | rozwiałem | rozwiałam | rozwialiśmy | rozwiałyśmy | |
| 2nd | rozwiałeś | rozwiałaś | rozwialiście | rozwiałyście | ||
| 3rd | rozwiał | rozwiała | rozwiało | rozwiali | rozwiały | |
| impersonal | rozwiano | |||||
| conditional | 1st | rozwiałbym | rozwiałabym | rozwialibyśmy | rozwiałybyśmy | |
| 2nd | rozwiałbyś | rozwiałabyś | rozwialibyście | rozwiałybyście | ||
| 3rd | rozwiałby | rozwiałaby | rozwiałoby | rozwialiby | rozwiałyby | |
| impersonal | rozwiano by | |||||
| imperative | 1st | niech rozwieję | rozwiejmy | |||
| 2nd | rozwiej | rozwiejcie | ||||
| 3rd | niech rozwieje | niech rozwieją | ||||
| passive adjectival participle | rozwiany | rozwiana | rozwiane | rozwiani | rozwiane | |
| anterior adverbial participle | rozwiawszy | |||||
| verbal noun | rozwianie | |||||
Further reading
- rozwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozwiać in Polish dictionaries at PWN