rozwalić

Polish

From roz- +‎ walić.

rozwalić pf (imperfective rozwalać)

(transitive, colloquial) to smash, to bust, to crash
(transitive, colloquial) to throw open (open quickly and fully)
(transitive, colloquial) to strew, to heap, to fling (put somewhere carelessly and in large quantities)
(transitive, colloquial) to bring to ruin, to put asunder
(transitive, colloquial) to wound, to injure
(transitive, colloquial) to shoot dead
(reflexive, colloquial) to smash, to fall to pieces
(reflexive, colloquial, of vehicles, etc.) to crash
Synonym: rozbić się
(reflexive, colloquial) to sprawl, to strew oneself

Conjugation of rozwalić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozwalić
future tense	1^st	rozwalę			rozwalimy
	2^nd	rozwalisz			rozwalicie
	3^rd	rozwali			rozwalą
	impersonal	rozwali się
past tense	1^st	rozwaliłem	rozwaliłam		rozwaliliśmy	rozwaliłyśmy
	2^nd	rozwaliłeś	rozwaliłaś		rozwaliliście	rozwaliłyście
	3^rd	rozwalił	rozwaliła	rozwaliło	rozwalili	rozwaliły
	impersonal	rozwalono
conditional	1^st	rozwaliłbym	rozwaliłabym		rozwalilibyśmy	rozwaliłybyśmy
	2^nd	rozwaliłbyś	rozwaliłabyś		rozwalilibyście	rozwaliłybyście
	3^rd	rozwaliłby	rozwaliłaby	rozwaliłoby	rozwaliliby	rozwaliłyby
	impersonal	rozwalono by
imperative	1^st	niech rozwalę			rozwalmy
	2^nd	rozwal			rozwalcie
	3^rd	niech rozwali			niech rozwalą
passive adjectival participle		rozwalony	rozwalona	rozwalone	rozwaleni	rozwalone
anterior adverbial participle		rozwaliwszy
verbal noun		rozwalenie