roztrzepaniec
Polish
Etymology
From roztrzepać + -aniec.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛt͡s/
- Rhymes: -aɲɛt͡s
- Syllabification: roz‧trze‧pa‧niec
Noun
roztrzepaniec m pers
- scatterbrain (absent-minded person)
Declension
Declension of roztrzepaniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | roztrzepaniec | roztrzepańcy |
| genitive | roztrzepańca | roztrzepańców |
| dative | roztrzepańcowi | roztrzepańcom |
| accusative | roztrzepańca | roztrzepańców |
| instrumental | roztrzepańcem | roztrzepańcami |
| locative | roztrzepańcu | roztrzepańcach |
| vocative | roztrzepańcze | roztrzepańcy |
Further reading
- roztrzepaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztrzepaniec in Polish dictionaries at PWN