roztoczyć
Polish
Etymology
From roz- + toczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧to‧czyć
Verb
roztoczyć pf (imperfective roztaczać)
- (transitive, literary or archaic) to unroll, to unfurl, to unfold
- (transitive) to give forth, to emanate, to ooze
- (transitive, figuratively) to present, to show or tell
- (reflexive) to unfold, to unfurl
Conjugation
Conjugation of roztoczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | roztoczyć | |||||
| future tense | 1st | roztoczę | roztoczymy | |||
| 2nd | roztoczysz | roztoczycie | ||||
| 3rd | roztoczy | roztoczą | ||||
| impersonal | roztoczy się | |||||
| past tense | 1st | roztoczyłem | roztoczyłam | roztoczyliśmy | roztoczyłyśmy | |
| 2nd | roztoczyłeś | roztoczyłaś | roztoczyliście | roztoczyłyście | ||
| 3rd | roztoczył | roztoczyła | roztoczyło | roztoczyli | roztoczyły | |
| impersonal | roztoczono | |||||
| conditional | 1st | roztoczyłbym | roztoczyłabym | roztoczylibyśmy | roztoczyłybyśmy | |
| 2nd | roztoczyłbyś | roztoczyłabyś | roztoczylibyście | roztoczyłybyście | ||
| 3rd | roztoczyłby | roztoczyłaby | roztoczyłoby | roztoczyliby | roztoczyłyby | |
| impersonal | roztoczono by | |||||
| imperative | 1st | niech roztoczę | roztoczmy | |||
| 2nd | roztocz | roztoczcie | ||||
| 3rd | niech roztoczy | niech roztoczą | ||||
| passive adjectival participle | roztoczony | roztoczona | roztoczone | roztoczeni | roztoczone | |
| anterior adverbial participle | roztoczywszy | |||||
| verbal noun | roztoczenie | |||||
Further reading
- roztoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztoczyć in Polish dictionaries at PWN