roztkliwić
Polish
Etymology
From roz- + tkliwy + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈtkli.vit͡ɕ/
- Rhymes: -ivit͡ɕ
- Syllabification: roz‧tkli‧wić
Verb
roztkliwić pf (imperfective roztkliwiać)
- (transitive) to move, to touch (to affect emotionally)
- Synonyms: rozczulić, rozrzewnić
- (reflexive) to be moved (to be affected emotionally)
- Synonym: rozczulić się
Conjugation
Conjugation of roztkliwić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | roztkliwić | |||||
| future tense | 1st | roztkliwię | roztkliwimy | |||
| 2nd | roztkliwisz | roztkliwicie | ||||
| 3rd | roztkliwi | roztkliwią | ||||
| impersonal | roztkliwi się | |||||
| past tense | 1st | roztkliwiłem | roztkliwiłam | roztkliwiliśmy | roztkliwiłyśmy | |
| 2nd | roztkliwiłeś | roztkliwiłaś | roztkliwiliście | roztkliwiłyście | ||
| 3rd | roztkliwił | roztkliwiła | roztkliwiło | roztkliwili | roztkliwiły | |
| impersonal | roztkliwiono | |||||
| conditional | 1st | roztkliwiłbym | roztkliwiłabym | roztkliwilibyśmy | roztkliwiłybyśmy | |
| 2nd | roztkliwiłbyś | roztkliwiłabyś | roztkliwilibyście | roztkliwiłybyście | ||
| 3rd | roztkliwiłby | roztkliwiłaby | roztkliwiłoby | roztkliwiliby | roztkliwiłyby | |
| impersonal | roztkliwiono by | |||||
| imperative | 1st | niech roztkliwię | roztkliwmy | |||
| 2nd | roztkliw | roztkliwcie | ||||
| 3rd | niech roztkliwi | niech roztkliwią | ||||
| passive adjectival participle | roztkliwiony | roztkliwiona | roztkliwione | roztkliwieni | roztkliwione | |
| anterior adverbial participle | roztkliwiwszy | |||||
| verbal noun | roztkliwienie | |||||
Derived terms
noun
- roztkliwienie
Related terms
adjective
- tkliwy
noun
- tkliwość
Further reading
- roztkliwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztkliwić in Polish dictionaries at PWN