rozstrzygnięcie
Polish
Etymology
From rozstrzygnąć + -ęcie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.stʂɨɡˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
- Syllabification: roz‧strzyg‧nię‧cie
Noun
rozstrzygnięcie n
- verbal noun of rozstrzygnąć
- (law) settlement, resolution
Declension
Declension of rozstrzygnięcie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozstrzygnięcie | rozstrzygnięcia |
| genitive | rozstrzygnięcia | rozstrzygnięć |
| dative | rozstrzygnięciu | rozstrzygnięciom |
| accusative | rozstrzygnięcie | rozstrzygnięcia |
| instrumental | rozstrzygnięciem | rozstrzygnięciami |
| locative | rozstrzygnięciu | rozstrzygnięciach |
| vocative | rozstrzygnięcie | rozstrzygnięcia |
Further reading
- rozstrzygnięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozstrzygnięcie in Polish dictionaries at PWN