rozstroić
Polish
Etymology
From roz- + stroić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈstrɔ.it͡ɕ/
- Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: roz‧stro‧ić
Verb
rozstroić pf (imperfective rozstrajać)
- (transitive) to unsettle, to unnerve
- (transitive, music) to detune (e.g. a musical instrument)
- (reflexive, music) to go out of tune, to go flat
Conjugation
Conjugation of rozstroić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozstroić | |||||
| future tense | 1st | rozstroję | rozstroimy | |||
| 2nd | rozstroisz | rozstroicie | ||||
| 3rd | rozstroi | rozstroją | ||||
| impersonal | rozstroi się | |||||
| past tense | 1st | rozstroiłem | rozstroiłam | rozstroiliśmy | rozstroiłyśmy | |
| 2nd | rozstroiłeś | rozstroiłaś | rozstroiliście | rozstroiłyście | ||
| 3rd | rozstroił | rozstroiła | rozstroiło | rozstroili | rozstroiły | |
| impersonal | rozstrojono | |||||
| conditional | 1st | rozstroiłbym | rozstroiłabym | rozstroilibyśmy | rozstroiłybyśmy | |
| 2nd | rozstroiłbyś | rozstroiłabyś | rozstroilibyście | rozstroiłybyście | ||
| 3rd | rozstroiłby | rozstroiłaby | rozstroiłoby | rozstroiliby | rozstroiłyby | |
| impersonal | rozstrojono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozstroję | rozstrójmy | |||
| 2nd | rozstrój | rozstrójcie | ||||
| 3rd | niech rozstroi | niech rozstroją | ||||
| passive adjectival participle | rozstrojony | rozstrojona | rozstrojone | rozstrojeni | rozstrojone | |
| anterior adverbial participle | rozstroiwszy | |||||
| verbal noun | rozstrojenie | |||||
Further reading
- rozstroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozstroić in Polish dictionaries at PWN