rozsiąść
Polish
Etymology
From roz- + siąść.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔs.ɕɔɲɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔsɕɔɲɕt͡ɕ
- Syllabification: roz‧siąść
Verb
rozsiąść pf (imperfective rozsiadać)
- (reflexive) to sprawl while sitting, to sit comfortably, to make oneself comfortable
Conjugation
Conjugation of rozsiąść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozsiąść | |||||
future tense | 1st | rozsiądę | rozsiądziemy | |||
2nd | rozsiądziesz | rozsiądziecie | ||||
3rd | rozsiądzie | rozsiądą | ||||
impersonal | rozsiądzie się | |||||
past tense | 1st | rozsiadłem | rozsiadłam | rozsiedliśmy | rozsiadłyśmy | |
2nd | rozsiadłeś | rozsiadłaś | rozsiedliście | rozsiadłyście | ||
3rd | rozsiadł | rozsiadła | rozsiadło | rozsiedli | rozsiadły | |
impersonal | rozsiądnięto | |||||
conditional | 1st | rozsiadłbym | rozsiadłabym | rozsiedlibyśmy | rozsiadłybyśmy | |
2nd | rozsiadłbyś | rozsiadłabyś | rozsiedlibyście | rozsiadłybyście | ||
3rd | rozsiadłby | rozsiadłaby | rozsiadłoby | rozsiedliby | rozsiadłyby | |
impersonal | rozsiądnięto by | |||||
imperative | 1st | niech rozsiądę | rozsiądźmy | |||
2nd | rozsiądź | rozsiądźcie | ||||
3rd | niech rozsiądzie | niech rozsiądą | ||||
anterior adverbial participle | rozsiadłszy | |||||
verbal noun | rozsiądnięcie |
Further reading
- rozsiąść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozsiąść in Polish dictionaries at PWN