rozrządzenie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ʐɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: roz‧rzą‧dze‧nie
Noun
rozrządzenie n
- verbal noun of rozrządzić
- (law) disposition (of a will or testament)
Declension
Declension of rozrządzenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozrządzenie | rozrządzenia |
genitive | rozrządzenia | rozrządzeń |
dative | rozrządzeniu | rozrządzeniom |
accusative | rozrządzenie | rozrządzenia |
instrumental | rozrządzeniem | rozrządzeniami |
locative | rozrządzeniu | rozrządzeniach |
vocative | rozrządzenie | rozrządzenia |
Further reading
- rozrządzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozrządzenie in Polish dictionaries at PWN