rozrzutny
Polish
Etymology
From rozrzucić + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈʐut.nɨ/
Audio (file)
Adjective
rozrzutny (comparative rozrzutniejszy, superlative najrozrzutniejszy, adverb rozrzutnie)
- wasteful, prodigal
- Synonyms: marnotrawny, niegospodarny, nieoszczędny
Declension
declension of rozrzutny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozrzutny | rozrzutne | rozrzutna | rozrzutni | rozrzutne | ||
| genitive | rozrzutnego | rozrzutnej | rozrzutnych | ||||
| dative | rozrzutnemu | rozrzutnym | |||||
| accusative | rozrzutnego | rozrzutny | rozrzutne | rozrzutną | rozrzutnych | rozrzutne | |
| instrumental | rozrzutnym | rozrzutnymi | |||||
| locative | rozrzutnej | rozrzutnych | |||||
Further reading
- rozrzutny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozrzutny in Polish dictionaries at PWN