rozpruwacz
Polish
Etymology
From rozpruwać + -acz.
Pronunciation
IPA(key): /rɔˈspru.vat͡ʂ/
Noun
rozpruwacz m inan
- ripper
Declension
declension of rozpruwacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozpruwacz | rozpruwacze |
genitive | rozpruwacza | rozpruwaczy |
dative | rozpruwaczowi | rozpruwaczom |
accusative | rozpruwacz | rozpruwacze |
instrumental | rozpruwaczem | rozpruwaczami |
locative | rozpruwaczu | rozpruwaczach |
vocative | rozpruwaczu | rozpruwacze |
Related terms
- pruć