rozproszenie
Polish
Etymology
From rozproszyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.sprɔˈʂɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
rozproszenie n
- verbal noun of rozproszyć
- dispersal
Declension
declension of rozproszenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozproszenie | rozproszenia |
genitive | rozproszenia | rozproszeń |
dative | rozproszeniu | rozproszeniom |
accusative | rozproszenie | rozproszenia |
instrumental | rozproszeniem | rozproszeniami |
locative | rozproszeniu | rozproszeniach |
vocative | rozproszenie | rozproszenia |
Further reading
- rozproszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozproszenie in Polish dictionaries at PWN