rozpromienić
Polish
Etymology
From roz- + promienić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.prɔˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
- Syllabification: roz‧pro‧mie‧nić
Verb
rozpromienić pf (imperfective rozpromieniać)
- (transitive, reflexive) to illuminate, to irradiate
- Synonyms: rozświetlić, rozjaśnić, opromienić
- (transitive, reflexive, figuratively) to lighten, to brighten (e.g. mood)
Conjugation
Conjugation of rozpromienić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozpromienić | |||||
| future tense | 1st | rozpromienię | rozpromienimy | |||
| 2nd | rozpromienisz | rozpromienicie | ||||
| 3rd | rozpromieni | rozpromienią | ||||
| impersonal | rozpromieni się | |||||
| past tense | 1st | rozpromieniłem | rozpromieniłam | rozpromieniliśmy | rozpromieniłyśmy | |
| 2nd | rozpromieniłeś | rozpromieniłaś | rozpromieniliście | rozpromieniłyście | ||
| 3rd | rozpromienił | rozpromieniła | rozpromieniło | rozpromienili | rozpromieniły | |
| impersonal | rozpromieniono | |||||
| conditional | 1st | rozpromieniłbym | rozpromieniłabym | rozpromienilibyśmy | rozpromieniłybyśmy | |
| 2nd | rozpromieniłbyś | rozpromieniłabyś | rozpromienilibyście | rozpromieniłybyście | ||
| 3rd | rozpromieniłby | rozpromieniłaby | rozpromieniłoby | rozpromieniliby | rozpromieniłyby | |
| impersonal | rozpromieniono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozpromienię | rozpromieńmy | |||
| 2nd | rozpromień | rozpromieńcie | ||||
| 3rd | niech rozpromieni | niech rozpromienią | ||||
| passive adjectival participle | rozpromieniony | rozpromieniona | rozpromienione | rozpromienieni | rozpromienione | |
| anterior adverbial participle | rozpromieniwszy | |||||
| verbal noun | rozpromienienie | |||||
Further reading
- rozpromienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpromienić in Polish dictionaries at PWN