rozpowiedzieć
Polish
Etymology
From roz- + powiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
- Syllabification: roz‧po‧wie‧dzieć
Verb
rozpowiedzieć pf (imperfective rozpowiadać)
- (transitive) to spread (e.g. lies, rumours), to disseminate, to propagate
Conjugation
Conjugation of rozpowiedzieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozpowiedzieć | |||||
| future tense | 1st | rozpowiem | rozpowiemy | |||
| 2nd | rozpowiesz | rozpowiecie | ||||
| 3rd | rozpowie | rozpowiedzą | ||||
| impersonal | rozpowie się | |||||
| past tense | 1st | rozpowiedziałem | rozpowiedziałam | rozpowiedzieliśmy | rozpowiedziałyśmy | |
| 2nd | rozpowiedziałeś | rozpowiedziałaś | rozpowiedzieliście | rozpowiedziałyście | ||
| 3rd | rozpowiedział | rozpowiedziała | rozpowiedziało | rozpowiedzieli | rozpowiedziały | |
| impersonal | rozpowiedziano | |||||
| conditional | 1st | rozpowiedziałbym | rozpowiedziałabym | rozpowiedzielibyśmy | rozpowiedziałybyśmy | |
| 2nd | rozpowiedziałbyś | rozpowiedziałabyś | rozpowiedzielibyście | rozpowiedziałybyście | ||
| 3rd | rozpowiedziałby | rozpowiedziałaby | rozpowiedziałoby | rozpowiedzieliby | rozpowiedziałyby | |
| impersonal | rozpowiedziano by | |||||
| imperative | 1st | niech rozpowiem | rozpowiedzmy | |||
| 2nd | rozpowiedz | rozpowiedzcie | ||||
| 3rd | niech rozpowie | niech rozpowiedzą | ||||
| passive adjectival participle | rozpowiedziany | rozpowiedziana | rozpowiedziane | rozpowiedziani | rozpowiedziane | |
| anterior adverbial participle | rozpowiedziawszy | |||||
| verbal noun | rozpowiedzenie | |||||
Further reading
- rozpowiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpowiedzieć in Polish dictionaries at PWN