rozpieścić
Polish
Etymology
From roz- + pieścić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈpjɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɕt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: roz‧pieś‧cić
Verb
rozpieścić pf (imperfective rozpieszczać)
- (transitive) to spoil, to pamper
Conjugation
Conjugation of rozpieścić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozpieścić | |||||
future tense | 1st | rozpieszczę | rozpieścimy | |||
2nd | rozpieścisz | rozpieścicie | ||||
3rd | rozpieści | rozpieszczą | ||||
impersonal | rozpieści się | |||||
past tense | 1st | rospieściłem | rozpieściłam | rozpieściliśmy | rozpieściłyśmy | |
2nd | rospieściłeś | rozpieściłaś | rozpieściliście | rozpieściłyście | ||
3rd | rospieścił | rozpieściła | rozpieściło | rozpieścili | rozpieściły | |
impersonal | rozpieszczono | |||||
conditional | 1st | rospieściłbym | rozpieściłabym | rozpieścilibyśmy | rozpieściłybyśmy | |
2nd | rospieściłbyś | rozpieściłabyś | rozpieścilibyście | rozpieściłybyście | ||
3rd | rospieściłby | rozpieściłaby | rozpieściłoby | rozpieściliby | rozpieściłyby | |
impersonal | rozpieszczono by | |||||
imperative | 1st | niech rozpieszczę | rozpieśćmy | |||
2nd | rozpieść | rozpieśćcie | ||||
3rd | niech rozpieści | niech rozpieszczą | ||||
passive adjectival participle | rozpieszczony | rozpieszczona | rozpieszczone | rozpieszczeni | rozpieszczone | |
anterior adverbial participle | rozpieściwszy | |||||
verbal noun | rozpieszczenie |
Further reading
- rozpieścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpieścić in Polish dictionaries at PWN