rozpaść
Polish
Etymology
From roz- + paść.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔs.paɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔspaɕt͡ɕ
- Syllabification: roz‧paść
Verb
rozpaść pf (imperfective rozpadać)
- (reflexive) to fall apart, to disintegrate
Conjugation
Conjugation of rozpaść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozpaść | |||||
future tense | 1st | rozpadnę | rozpadniemy | |||
2nd | rozpadniesz | rozpadniecie | ||||
3rd | rozpadnie | rozpadną | ||||
impersonal | rozpadnie się | |||||
past tense | 1st | rozpadłem | rozpadłam | rozpadliśmy | rozpadłyśmy | |
2nd | rozpadłeś | rozpadłaś | rozpadliście | rozpadłyście | ||
3rd | rozpadł | rozpadła | rozpadło | rozpadli | rozpadły | |
impersonal | rozpadnięto | |||||
conditional | 1st | rozpadłbym | rozpadłabym | rozpadlibyśmy | rozpadłybyśmy | |
2nd | rozpadłbyś | rozpadłabyś | rozpadlibyście | rozpadłybyście | ||
3rd | rozpadłby | rozpadłaby | rozpadłoby | rozpadliby | rozpadłyby | |
impersonal | rozpadnięto by | |||||
imperative | 1st | niech rozpadnę | rozpadnijmy | |||
2nd | rozpadnij | rozpadnijcie | ||||
3rd | niech rozpadnie | niech rozpadną | ||||
passive adjectival participle | rozpadnięty | rozpadnięta | rozpadnięte | rozpadnięci | rozpadnięte | |
anterior adverbial participle | rozpadłszy | |||||
verbal noun | rozpadnięcie |
Further reading
- rozpaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpaść in Polish dictionaries at PWN