rozpaczliwy
Polish
Etymology
From rozpacz + -liwy.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.spat͡ʂˈlʲi.vɨ/
Adjective
rozpaczliwy (comparative rozpaczliwszy, superlative najrozpaczliwszy, adverb rozpaczliwie)
- desperate, despairing, last-gasp
- Synonym: desperacki
Declension
declension of rozpaczliwy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozpaczliwy | rozpaczliwe | rozpaczliwa | rozpaczliwi | rozpaczliwe | ||
| genitive | rozpaczliwego | rozpaczliwej | rozpaczliwych | ||||
| dative | rozpaczliwemu | rozpaczliwym | |||||
| accusative | rozpaczliwego | rozpaczliwy | rozpaczliwe | rozpaczliwą | rozpaczliwych | rozpaczliwe | |
| instrumental | rozpaczliwym | rozpaczliwymi | |||||
| locative | rozpaczliwej | rozpaczliwych | |||||
Further reading
- rozpaczliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpaczliwy in Polish dictionaries at PWN