rozniecić
Polish
Etymology
From roz- + niecić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈɲɛ.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: roz‧nie‧cić
Verb
rozniecić pf (imperfective rozniecać)
- (transitive) to light, to kindle
- Synonyms: rozpalić, wzniecić
Conjugation
Conjugation of rozniecić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozniecić | |||||
future tense | 1st | rozniecę | rozniecimy | |||
2nd | rozniecisz | rozniecicie | ||||
3rd | roznieci | rozniecą | ||||
impersonal | roznieci się | |||||
past tense | 1st | roznieciłem | roznieciłam | roznieciliśmy | roznieciłyśmy | |
2nd | roznieciłeś | roznieciłaś | roznieciliście | roznieciłyście | ||
3rd | rozniecił | roznieciła | roznieciło | rozniecili | roznieciły | |
impersonal | rozniecono | |||||
conditional | 1st | roznieciłbym | roznieciłabym | rozniecilibyśmy | roznieciłybyśmy | |
2nd | roznieciłbyś | roznieciłabyś | rozniecilibyście | roznieciłybyście | ||
3rd | roznieciłby | roznieciłaby | roznieciłoby | roznieciliby | roznieciłyby | |
impersonal | rozniecono by | |||||
imperative | 1st | niech rozniecę | rozniećmy | |||
2nd | roznieć | rozniećcie | ||||
3rd | niech roznieci | niech rozniecą | ||||
passive adjectival participle | rozniecony | rozniecona | rozniecone | roznieceni | rozniecone | |
anterior adverbial participle | roznieciwszy | |||||
verbal noun | rozniecenie |
Further reading
- rozniecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozniecić in Polish dictionaries at PWN