rozkraść
Polish
Etymology
From roz- + kraść.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔs.kraɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔskraɕt͡ɕ
- Syllabification: roz‧kraść
Verb
rozkraść pf (imperfective rozkradać)
- (transitive, of many people) to gradually steal everything from somewhere or from some whole
- Synonyms: rozgrabić; see also Thesaurus:kraść
- 1997, Danuta Koral, Wydziedziczeni:
- To, czego nie rozgrabili Niemcy, rozkradli i zniszczyli sami Polacy po wkroczeniu bolszewików i reformie rolnej.
- That which the Germans haven't plundered, Poles have themselves stolen and destroyed after the entrance of the Bolsheviks and the land reform.
Conjugation
Conjugation of rozkraść pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozkraść | |||||
| future tense | 1st | rozkradnę | rozkradniemy | |||
| 2nd | rozkradniesz | rozkradniecie | ||||
| 3rd | rozkradnie | rozkradną | ||||
| impersonal | rozkradnie się | |||||
| past tense | 1st | rozkradłem | rozkradłam | rozkradliśmy | rozkradłyśmy | |
| 2nd | rozkradłeś | rozkradłaś | rozkradliście | rozkradłyście | ||
| 3rd | rozkradł | rozkradła | rozkradło | rozkradli | rozkradły | |
| impersonal | rozkradziono | |||||
| conditional | 1st | rozkradłbym | rozkradłabym | rozkradlibyśmy | rozkradłybyśmy | |
| 2nd | rozkradłbyś | rozkradłabyś | rozkradlibyście | rozkradłybyście | ||
| 3rd | rozkradłby | rozkradłaby | rozkradłoby | rozkradliby | rozkradłyby | |
| impersonal | rozkradziono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozkradnę | rozkradnijmy | |||
| 2nd | rozkradnij | rozkradnijcie | ||||
| 3rd | niech rozkradnie | niech rozkradną | ||||
| passive adjectival participle | rozkradziony | rozkradziona | rozkradzione | rozkradzeni | rozkradzione | |
| anterior adverbial participle | rozkradłszy | |||||
| verbal noun | rozkradzenie | |||||
Further reading
- rozkraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkraść in Polish dictionaries at PWN