rozkosz
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *orzkošь.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔs.kɔʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔskɔʂ
- Syllabification: roz‧kosz
Noun
rozkosz f
- delight, intense pleasure
- Synonyms: ekstaza, uniesienie, błogostan
Declension
Declension of rozkosz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozkosz | rozkosze |
genitive | rozkoszy | rozkoszy |
dative | rozkoszy | rozkoszom |
accusative | rozkosz | rozkosze |
instrumental | rozkoszą | rozkoszami |
locative | rozkoszy | rozkoszach |
vocative | rozkoszy | rozkosze |
Derived terms
adjective
- rozkoszny
adverb
- rozkosznie
phrase
- zemsta jest rozkoszą bogów
verb
- rozkoszować
Further reading
- rozkosz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkosz in Polish dictionaries at PWN