rozgrzeszyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rozdrzeszyć, rozgrzeszyć, rozrzeszyć, from roz- +‎ Proto-Slavic *rěšiti, a calque of Latin absolvō. Compare Old Czech rozhřěšiti, under influence of grzech due to its religious connotation.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔzˈɡʐɛ.ʂɨt͡ɕ/
Rhymes: -ɛʂɨt͡ɕ
Syllabification: roz‧grze‧szyć

Verb

rozgrzeszyć pf (imperfective rozgrzeszać)

(transitive, Christianity) to pardon sins
(transitive, by extension, figuratively) to absolve of blame
(reflexive, by extension, figuratively) to get rid of guilt

Conjugation

Conjugation of rozgrzeszyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgrzeszyć
future tense	1^st	rozgrzeszę			rozgrzeszymy
	2^nd	rozgrzeszysz			rozgrzeszycie
	3^rd	rozgrzeszy			rozgrzeszą
	impersonal	rozgrzeszy się
past tense	1^st	rozgrzeszyłem	rozgrzeszyłam		rozgrzeszyliśmy	rozgrzeszyłyśmy
	2^nd	rozgrzeszyłeś	rozgrzeszyłaś		rozgrzeszyliście	rozgrzeszyłyście
	3^rd	rozgrzeszył	rozgrzeszyła	rozgrzeszyło	rozgrzeszyli	rozgrzeszyły
	impersonal	rozgrzeszono
conditional	1^st	rozgrzeszyłbym	rozgrzeszyłabym		rozgrzeszylibyśmy	rozgrzeszyłybyśmy
	2^nd	rozgrzeszyłbyś	rozgrzeszyłabyś		rozgrzeszylibyście	rozgrzeszyłybyście
	3^rd	rozgrzeszyłby	rozgrzeszyłaby	rozgrzeszyłoby	rozgrzeszyliby	rozgrzeszyłyby
	impersonal	rozgrzeszono by
imperative	1^st	niech rozgrzeszę			rozgrzeszmy
	2^nd	rozgrzesz			rozgrzeszcie
	3^rd	niech rozgrzeszy			niech rozgrzeszą
passive adjectival participle		rozgrzeszony	rozgrzeszona	rozgrzeszone	rozgrzeszeni	rozgrzeszone
anterior adverbial participle		rozgrzeszywszy
verbal noun		rozgrzeszenie

Related terms

adjective

grzeszny

adverb

grzesznie

nouns

grzech
grzeszek
grzesznica
grzesznik
grzeszność
rozgrzeszenie

verbs

grzeszyć impf
nagrzeszyć pf
zgrzeszyć pf