rozgniewać
Polish
Etymology
From roz- + gniewać.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈɡɲɛ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛvat͡ɕ
- Syllabification: roz‧gnie‧wać
Verb
rozgniewać pf (imperfective gniewać)
- (transitive) to anger
- (reflexive) to get or become angry
Conjugation
Conjugation of rozgniewać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozgniewać | |||||
future tense | 1st | rozgniewam | rozgniewamy | |||
2nd | rozgniewasz | rozgniewacie | ||||
3rd | rozgniewa | rozgniewają | ||||
impersonal | rozgniewa się | |||||
past tense | 1st | rozgniewałem | rozgniewałam | rozgniewaliśmy | rozgniewałyśmy | |
2nd | rozgniewałeś | rozgniewałaś | rozgniewaliście | rozgniewałyście | ||
3rd | rozgniewał | rozgniewała | rozgniewało | rozgniewali | rozgniewały | |
impersonal | rozgniewano | |||||
conditional | 1st | rozgniewałbym | rozgniewałabym | rozgniewalibyśmy | rozgniewałybyśmy | |
2nd | rozgniewałbyś | rozgniewałabyś | rozgniewalibyście | rozgniewałybyście | ||
3rd | rozgniewałby | rozgniewałaby | rozgniewałoby | rozgniewaliby | rozgniewałyby | |
impersonal | rozgniewano by | |||||
imperative | 1st | niech rozgniewam | rozgniewajmy | |||
2nd | rozgniewaj | rozgniewajcie | ||||
3rd | niech rozgniewa | niech rozgniewają | ||||
passive adjectival participle | rozgniewany | rozgniewana | rozgniewane | rozgniewani | rozgniewane | |
anterior adverbial participle | rozgniewawszy | |||||
verbal noun | rozgniewanie |
Related terms
- gniew
- gniewny
Further reading
- rozgniewać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgniewać in Polish dictionaries at PWN