rozgałęzienie
Polish
Etymology
From rozgałęzić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ɡa.wɛɲˈʑɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: roz‧ga‧łę‧zie‧nie
Noun
rozgałęzienie n
- verbal noun of rozgałęzić
- (botany) ramification
- branch, offshoot (part that divides like the branch of a tree)
- (colloquial) fork (place where something divides into branches)
Declension
Declension of rozgałęzienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
| genitive | rozgałęzienia | rozgałęzień |
| dative | rozgałęzieniu | rozgałęzieniom |
| accusative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
| instrumental | rozgałęzieniem | rozgałęzieniami |
| locative | rozgałęzieniu | rozgałęzieniach |
| vocative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
Further reading
- rozgałęzienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgałęzienie in Polish dictionaries at PWN