rozgarnąć
Polish
Etymology
From roz- + garnąć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈɡar.nɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -arnɔɲt͡ɕ
- Syllabification: roz‧gar‧nąć
Verb
rozgarnąć pf (imperfective rozgarniać)
- (transitive) to rake up (to move across (something) with a long side-to-side motion)
Conjugation
Conjugation of rozgarnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozgarnąć | |||||
future tense | 1st | rozgarnę | rozgarniemy | |||
2nd | rozgarniesz | rozgarniecie | ||||
3rd | rozgarnie | rozgarną | ||||
impersonal | rozgarnie się | |||||
past tense | 1st | rozgarnąłem | rozgarnęłam | rozgarnęliśmy | rozgarnęłyśmy | |
2nd | rozgarnąłeś | rozgarnęłaś | rozgarnęliście | rozgarnęłyście | ||
3rd | rozgarnął | rozgarnęła | rozgarnęło | rozgarnęli | rozgarnęły | |
impersonal | rozgarnięto | |||||
conditional | 1st | rozgarnąłbym | rozgarnęłabym | rozgarnęlibyśmy | rozgarnęłybyśmy | |
2nd | rozgarnąłbyś | rozgarnęłabyś | rozgarnęlibyście | rozgarnęłybyście | ||
3rd | rozgarnąłby | rozgarnęłaby | rozgarnęłoby | rozgarnęliby | rozgarnęłyby | |
impersonal | rozgarnięto by | |||||
imperative | 1st | niech rozgarnę | rozgarnijmy | |||
2nd | rozgarnij | rozgarnijcie | ||||
3rd | niech rozgarnie | niech rozgarną | ||||
passive adjectival participle | rozgarnięty | rozgarnięta | rozgarnięte | rozgarnięci | rozgarnięte | |
anterior adverbial participle | rozgarnąwszy | |||||
verbal noun | rozgarnięcie |
Derived terms
adjective
- rozgarnięty
Further reading
- rozgarnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgarnąć in Polish dictionaries at PWN