rozganiać

Polish

Etymology

From gonić +‎ -ać.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔzˈɡa.ɲat͡ɕ/
Rhymes: -aɲat͡ɕ
Syllabification: roz‧ga‧niać

Verb

rozganiać impf (perfective rozgonić or rozegnać)

(transitive) to scatter, to disperse, to break up
Synonym: rozpędzać

Conjugation

Conjugation of rozganiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozganiać
present tense	1^st	rozganiam			rozganiamy
	2^nd	rozganiasz			rozganiacie
	3^rd	rozgania			rozganiają
	impersonal	rozgania się
past tense	1^st	rozganiałem	rozganiałam		rozganialiśmy	rozganiałyśmy
	2^nd	rozganiałeś	rozganiałaś		rozganialiście	rozganiałyście
	3^rd	rozganiał	rozganiała	rozganiało	rozganiali	rozganiały
	impersonal	rozganiano
future tense	1^st	będę rozganiał, będę rozganiać	będę rozganiała, będę rozganiać		będziemy rozganiali, będziemy rozganiać	będziemy rozganiały, będziemy rozganiać
	2^nd	będziesz rozganiał, będziesz rozganiać	będziesz rozganiała, będziesz rozganiać		będziecie rozganiali, będziecie rozganiać	będziecie rozganiały, będziecie rozganiać
	3^rd	będzie rozganiał, będzie rozganiać	będzie rozganiała, będzie rozganiać	będzie rozganiało, będzie rozganiać	będą rozganiali, będą rozganiać	będą rozganiały, będą rozganiać
	impersonal	będzie rozganiać się
conditional	1^st	rozganiałbym	rozganiałabym		rozganialibyśmy	rozganiałybyśmy
	2^nd	rozganiałbyś	rozganiałabyś		rozganialibyście	rozganiałybyście
	3^rd	rozganiałby	rozganiałaby	rozganiałoby	rozganialiby	rozganiałyby
	impersonal	rozganiano by
imperative	1^st	niech rozganiam			rozganiajmy
	2^nd	rozganiaj			rozganiajcie
	3^rd	niech rozgania			niech rozganiają
active adjectival participle		rozganiający	rozganiająca	rozganiające	rozganiający	rozganiające
passive adjectival participle		rozganiany	rozganiana	rozganiane	rozganiani	rozganiane
contemporary adverbial participle		rozganiając
verbal noun		rozganianie

rozganiać

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading