rozdziewiczyć
Polish
Etymology
From roz- + dziewica + -yć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.d͡ʑɛˈvi.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧dzie‧wi‧czyć
Verb
rozdziewiczyć pf (imperfective rozdziewiczać)
- (transitive, colloquial) to deflower, to devirginate, to devirginize (to deprive a girl or a woman of virginity)
- Synonym: zdeflorować
- Antonym: rozprawiczyć
Conjugation
Conjugation of rozdziewiczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | rozdziewiczyć | |||||
future tense | 1st | rozdziewiczę | rozdziewiczymy | |||
2nd | rozdziewiczysz | rozdziewiczycie | ||||
3rd | rozdziewiczy | rozdziewiczą | ||||
impersonal | rozdziewiczy się | |||||
past tense | 1st | rozdziewiczyłem | rozdziewiczyłam | rozdziewiczyliśmy | rozdziewiczyłyśmy | |
2nd | rozdziewiczyłeś | rozdziewiczyłaś | rozdziewiczyliście | rozdziewiczyłyście | ||
3rd | rozdziewiczył | rozdziewiczyła | rozdziewiczyło | rozdziewiczyli | rozdziewiczyły | |
impersonal | rozdziewiczono | |||||
conditional | 1st | rozdziewiczyłbym | rozdziewiczyłabym | rozdziewiczylibyśmy | rozdziewiczyłybyśmy | |
2nd | rozdziewiczyłbyś | rozdziewiczyłabyś | rozdziewiczylibyście | rozdziewiczyłybyście | ||
3rd | rozdziewiczyłby | rozdziewiczyłaby | rozdziewiczyłoby | rozdziewiczyliby | rozdziewiczyłyby | |
impersonal | rozdziewiczono by | |||||
imperative | 1st | niech rozdziewiczę | rozdziewiczmy | |||
2nd | rozdziewicz | rozdziewiczcie | ||||
3rd | niech rozdziewiczy | niech rozdziewiczą | ||||
passive adjectival participle | rozdziewiczony | rozdziewiczona | rozdziewiczone | rozdziewiczeni | rozdziewiczone | |
anterior adverbial participle | rozdziewiczywszy | |||||
verbal noun | rozdziewiczenie |
Related terms
adjective
- dziewiczy
adverb
- dziewiczo
nouns
- dziewica
- dziewictwo
Further reading
- rozdziewiczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozdziewiczyć in Polish dictionaries at PWN