rozcięg
Polish
Etymology
Deverbal from rozciągać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔs.t͡ɕɛŋk/
- Rhymes: -ɔst͡ɕɛŋk
- Syllabification: roz‧cięg
Noun
rozcięg m inan
- calabur tree (Muntingia calabura)
Declension
Declension of rozcięg
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozcięg | rozcięgi |
genitive | rozcięgu | rozcięgów |
dative | rozcięgowi | rozcięgom |
accusative | rozcięg | rozcięgi |
instrumental | rozcięgiem | rozcięgami |
locative | rozcięgu | rozcięgach |
vocative | rozcięgu | rozcięgi |
Further reading
- rozcięg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozcięg in Polish dictionaries at PWN