rozbić
Polish
Etymology
From roz- + bić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔzbit͡ɕ
- Syllabification: roz‧bić
Verb
rozbić pf (imperfective rozbijać)
- (transitive) to break, to shatter
- (transitive) to pitch (to assemble a tent or make a camp)
- (transitive, military) to rout, to decisively beat enemy forces
- Synonyms: see Thesaurus:bić
- (intransitive) to break (make the first shot in a cue sport game)
- (reflexive) to crash
Conjugation
Conjugation of rozbić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozbić | |||||
| future tense | 1st | rozbiję | rozbijemy | |||
| 2nd | rozbijesz | rozbijecie | ||||
| 3rd | rozbije | rozbiją | ||||
| impersonal | rozbije się | |||||
| past tense | 1st | rozbiłem | rozbiłam | rozbiliśmy | rozbiłyśmy | |
| 2nd | rozbiłeś | rozbiłaś | rozbiliście | rozbiłyście | ||
| 3rd | rozbił | rozbiła | rozbiło | rozbili | rozbiły | |
| impersonal | rozbito | |||||
| conditional | 1st | rozbiłbym | rozbiłabym | rozbilibyśmy | rozbiłybyśmy | |
| 2nd | rozbiłbyś | rozbiłabyś | rozbilibyście | rozbiłybyście | ||
| 3rd | rozbiłby | rozbiłaby | rozbiłoby | rozbiliby | rozbiłyby | |
| impersonal | rozbito by | |||||
| imperative | 1st | niech rozbiję | rozbijmy | |||
| 2nd | rozbij | rozbijcie | ||||
| 3rd | niech rozbije | niech rozbiją | ||||
| passive adjectival participle | rozbity | rozbita | rozbite | rozbici | rozbite | |
| anterior adverbial participle | rozbiwszy | |||||
| verbal noun | rozbicie | |||||
Derived terms
verbs
- rozbijać bank impf, rozbić bank pf
Further reading
- rozbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozbić in Polish dictionaries at PWN