rozbisurmanić
Polish
Etymology
From roz- + bisurmanić (to convert to Islam), from Old Polish bisurman.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.bi.surˈma.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -aɲit͡ɕ
- Syllabification: roz‧bi‧sur‧ma‧nić
Verb
rozbisurmanić pf (imperfective rozbisurmaniać)
- (transitive, dated or humorous) to spoil
- (reflexive, dated or humorous) to become spoiled, to run wild
Conjugation
Conjugation of rozbisurmanić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozbisurmanić | |||||
| future tense | 1st | rozbisurmanię | rozbisurmanimy | |||
| 2nd | rozbisurmanisz | rozbisurmanicie | ||||
| 3rd | rozbisurmani | rozbisurmanią | ||||
| impersonal | rozbisurmani się | |||||
| past tense | 1st | rozbisurmaniłem | rozbisurmaniłam | rozbisurmaniliśmy | rozbisurmaniłyśmy | |
| 2nd | rozbisurmaniłeś | rozbisurmaniłaś | rozbisurmaniliście | rozbisurmaniłyście | ||
| 3rd | rozbisurmanił | rozbisurmaniła | rozbisurmaniło | rozbisurmanili | rozbisurmaniły | |
| impersonal | rozbisurmaniono | |||||
| conditional | 1st | rozbisurmaniłbym | rozbisurmaniłabym | rozbisurmanilibyśmy | rozbisurmaniłybyśmy | |
| 2nd | rozbisurmaniłbyś | rozbisurmaniłabyś | rozbisurmanilibyście | rozbisurmaniłybyście | ||
| 3rd | rozbisurmaniłby | rozbisurmaniłaby | rozbisurmaniłoby | rozbisurmaniliby | rozbisurmaniłyby | |
| impersonal | rozbisurmaniono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozbisurmanię | rozbisurmańmy | |||
| 2nd | rozbisurmań | rozbisurmańcie | ||||
| 3rd | niech rozbisurmani | niech rozbisurmanią | ||||
| passive adjectival participle | rozbisurmaniony | rozbisurmaniona | rozbisurmanione | rozbisurmanieni | rozbisurmanione | |
| anterior adverbial participle | rozbisurmaniwszy | |||||
| verbal noun | rozbisurmanienie | |||||
Further reading
- rozbisurmanić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozbisurmanić in Polish dictionaries at PWN