rozbiec
Polish
Etymology
From roz- + biec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.bjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔzbjɛt͡s
- Syllabification: roz‧biec
Verb
rozbiec pf (imperfective rozbiegać)
- (reflexive) to run away from one another, to run in different directions
- (reflexive) to fan out, to scatter, to diverge
Conjugation
Conjugation of rozbiec pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozbiec | |||||
| future tense | 1st | rozbiegnę | rozbiegniemy | |||
| 2nd | rozbiegniesz | rozbiegniecie | ||||
| 3rd | rozbiegnie | rozbiegną | ||||
| impersonal | rozbiegnie się | |||||
| past tense | 1st | rozbiegłem | rozbiegłam | rozbiegliśmy | rozbiegłyśmy | |
| 2nd | rozbiegłeś | rozbiegłaś | rozbiegliście | rozbiegłyście | ||
| 3rd | rozbiegł | rozbiegła | rozbiegło | rozbiegli | rozbiegły | |
| impersonal | rozbiegnięto | |||||
| conditional | 1st | rozbiegłbym | rozbiegłabym | rozbieglibyśmy | rozbiegłybyśmy | |
| 2nd | rozbiegłbyś | rozbiegłabyś | rozbieglibyście | rozbiegłybyście | ||
| 3rd | rozbiegłby | rozbiegłaby | rozbiegłoby | rozbiegliby | rozbiegłyby | |
| impersonal | rozbiegnięto by | |||||
| imperative | 1st | niech rozbiegnę | rozbiegnijmy | |||
| 2nd | rozbiegnij | rozbiegnijcie | ||||
| 3rd | niech rozbiegnie | niech rozbiegną | ||||
| anterior adverbial participle | rozbiegłszy | |||||
| verbal noun | rozbiegnięcie | |||||
Further reading
- rozbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozbiec in Polish dictionaries at PWN