rondscharrelen
Dutch
Etymology
From rond + scharrelen.
Pronunciation
Audio (file)
Verb
rondscharrelen
- to nose about, to snoop
- Er zaten ratten daar beneden. We konden ze horen rondscharrelen.
- There were rats down there. We could hear them sneaking around.
- Er zaten ratten daar beneden. We konden ze horen rondscharrelen.
- to wander about
Inflection
| Inflection of rondscharrelen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rondscharrelen | |||
| past singular | scharrelde rond | |||
| past participle | rondgescharreld | |||
| infinitive | rondscharrelen | |||
| gerund | rondscharrelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | scharrel rond | scharrelde rond | rondscharrel | rondscharrelde |
| 2nd person sing. (jij) | scharrelt rond | scharrelde rond | rondscharrelt | rondscharrelde |
| 2nd person sing. (u) | scharrelt rond | scharrelde rond | rondscharrelt | rondscharrelde |
| 2nd person sing. (gij) | scharrelt rond | scharrelde rond | rondscharrelt | rondscharrelde |
| 3rd person singular | scharrelt rond | scharrelde rond | rondscharrelt | rondscharrelde |
| plural | scharrelen rond | scharrelden rond | rondscharrelen | rondscharrelden |
| subjunctive sing.1 | scharrele rond | scharrelde rond | rondscharrele | rondscharrelde |
| subjunctive plur.1 | scharrelen rond | scharrelden rond | rondscharrelen | rondscharrelden |
| imperative sing. | scharrel rond | |||
| imperative plur.1 | scharrelt rond | |||
| participles | rondscharrelend | rondgescharreld | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- scharrelen rond