rondiri

rondiri

Esperanto

Etymology

ronde (“around”) +‎ iri (“to go”).

Pronunciation

• IPA^(key): [rondˈiri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: rond‧i‧ri

Verb

rondiri (present rondiras, past rondiris, future rondiros, conditional rondirus, volitive rondiru)

1. to go around
   • 1907, Kabe, chapter 8, in La Faraono, part 1, Hachette, translation of Faraon by Bolesław Prus:

     Sed se mi rondiros al niaj komercistoj kaj diros, kiu min sendis, antaŭ la morgaŭa tago ni trovos dek kvin talentojn, eĉ se ni devus elfosi ilin el la tero.

     But if I make a round of our merchants and tell them who sent me, we'll find fifteen talents before the morrow, even if we have to dig them out of the earth.

Conjugation

Conjugation of rondiri present past future singular plural singular plural singular plural tense rondiras rondiris rondiros active participle rondiranta rondirantaj rondirinta rondirintaj rondironta rondirontaj acc. rondirantan rondirantajn rondirintan rondirintajn rondirontan rondirontajn nominal active participle rondiranto rondirantoj rondirinto rondirintoj rondironto rondirontoj acc. rondiranton rondirantojn rondirinton rondirintojn rondironton rondirontojn adverbial active participle rondirante rondirinte rondironte infinitive rondiri imperative rondiru conditional rondirus