romuttaminen
Finnish
Etymology
romuttaa + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈromutːɑminen/, [ˈro̞mut̪ːɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: ro‧mut‧ta‧mi‧nen
Noun
romuttaminen
- scrapping
- wrecking
- debunking (discrediting or exposing a falsehood)
Declension
Inflection of romuttaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | romuttaminen | romuttamiset | |
genitive | romuttamisen | romuttamisten romuttamisien | |
partitive | romuttamista | romuttamisia | |
illative | romuttamiseen | romuttamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | romuttaminen | romuttamiset | |
accusative | nom. | romuttaminen | romuttamiset |
gen. | romuttamisen | ||
genitive | romuttamisen | romuttamisten romuttamisien | |
partitive | romuttamista | romuttamisia | |
inessive | romuttamisessa | romuttamisissa | |
elative | romuttamisesta | romuttamisista | |
illative | romuttamiseen | romuttamisiin | |
adessive | romuttamisella | romuttamisilla | |
ablative | romuttamiselta | romuttamisilta | |
allative | romuttamiselle | romuttamisille | |
essive | romuttamisena | romuttamisina | |
translative | romuttamiseksi | romuttamisiksi | |
instructive | — | romuttamisin | |
abessive | romuttamisetta | romuttamisitta | |
comitative | — | romuttamisineen |
Possessive forms of romuttaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | romuttamiseni | romuttamisemme |
2nd person | romuttamisesi | romuttamisenne |
3rd person | romuttamisensa |
Verb
romuttaminen
- nominative of fourth infinitive of romuttaa