romantyk
Polish
Etymology
Borrowed from French romantique.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔˈman.tɨk/
Audio (file) - Rhymes: -antɨk
- Syllabification: ro‧man‧tyk
Noun
romantyk m pers (feminine romantyczka)
- (art, literature, music) Romantic (representative of Romanticism)
- romantic (person with romantic character)
Declension
Declension of romantyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | romantyk | romantycy |
| genitive | romantyka | romantyków |
| dative | romantykowi | romantykom |
| accusative | romantyka | romantyków |
| instrumental | romantykiem | romantykami |
| locative | romantyku | romantykach |
| vocative | romantyku | romantycy |
Derived terms
noun
- romantyka
Related terms
adjective
- romantyczny
adverb
- romantycznie
nouns
- romantyczność
- romantyzm
Further reading
- romantyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- romantyk in Polish dictionaries at PWN