riða
See also: rida, ridà, riþa, rīdā, říďa, and ríða
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪːða/
- Rhymes: -ɪːða
Verb
riða (weak verb, third-person singular past indicative riðaði, supine riðað)
- to sway, to totter
- to tremble
Conjugation
riða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að riða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | riðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | riðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég riða | við riðum | present (nútíð) | ég riði | við riðum |
| þú riðar | þið riðið | þú riðir | þið riðið | ||
| hann, hún, það riðar | þeir, þær, þau riða | hann, hún, það riði | þeir, þær, þau riði | ||
| past (þátíð) | ég riðaði | við riðuðum | past (þátíð) | ég riðaði | við riðuðum |
| þú riðaðir | þið riðuðuð | þú riðaðir | þið riðuðuð | ||
| hann, hún, það riðaði | þeir, þær, þau riðuðu | hann, hún, það riðaði | þeir, þær, þau riðuðu | ||
| imperative (boðháttur) | riða (þú) | riðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| riðaðu | riðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Noun
riða f (genitive singular riðu, no plural)
- scrapie
Declension
declension of riða
| f-w1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | riða | riðan |
| accusative | riðu | riðuna |
| dative | riðu | riðunni |
| genitive | riðu | riðunnar |