rivagheggiare
Italian
Etymology
From ri- + vagheggiare.
Verb
rivagheggiàre (first-person singular present rivaghéggio, first-person singular past historic rivagheggiài, past participle rivagheggiàto, auxiliary avére)
- to admire, long for etc. again
Conjugation
Conjugation of rivagheggiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rivagheggiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rivagheggiàndo | |||
present participle | rivagheggiànte | past participle | rivagheggiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rivaghéggio | rivaghéggi | rivaghéggia | rivagheggiàmo | rivagheggiàte | rivaghéggiano |
imperfect | rivagheggiàvo | rivagheggiàvi | rivagheggiàva | rivagheggiavàmo | rivagheggiavàte | rivagheggiàvano |
past historic | rivagheggiài | rivagheggiàsti | rivagheggiò | rivagheggiàmmo | rivagheggiàste | rivagheggiàrono |
future | rivagheggerò | rivagheggerài | rivagheggerà | rivagheggerémo | rivagheggeréte | rivagheggerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rivagheggerèi | rivagheggerésti | rivagheggerèbbe, rivagheggerébbe | rivagheggerémmo | rivagheggeréste | rivagheggerèbbero, rivagheggerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rivaghéggi | rivaghéggi | rivaghéggi | rivagheggiàmo | rivagheggiàte | rivaghéggino |
imperfect | rivagheggiàssi | rivagheggiàssi | rivagheggiàsse | rivagheggiàssimo | rivagheggiàste | rivagheggiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rivaghéggia | rivaghéggi | rivagheggiàmo | rivagheggiàte | rivaghéggino | ||
negative imperative | nonrivagheggiàre | non rivaghéggi | non rivagheggiàmo | non rivagheggiàte | non rivaghéggino |