ritritare
Italian
Etymology
From ri- + tritare.
Verb
ritritàre (first-person singular present ritrìto, first-person singular past historic ritritài, past participle ritritàto, auxiliary avére)
- to chop, mince etc. again
Conjugation
Conjugation of ritritàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ritritàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ritritàndo | |||
present participle | ritritànte | past participle | ritritàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ritrìto | ritrìti | ritrìta | ritritiàmo | ritritàte | ritrìtano |
imperfect | ritritàvo | ritritàvi | ritritàva | ritritavàmo | ritritavàte | ritritàvano |
past historic | ritritài | ritritàsti | ritritò | ritritàmmo | ritritàste | ritritàrono |
future | ritriterò | ritriterài | ritriterà | ritriterémo | ritriteréte | ritriterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ritriterèi | ritriterésti | ritriterèbbe, ritriterébbe | ritriterémmo | ritriteréste | ritriterèbbero, ritriterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ritrìti | ritrìti | ritrìti | ritritiàmo | ritritiàte | ritrìtino |
imperfect | ritritàssi | ritritàssi | ritritàsse | ritritàssimo | ritritàste | ritritàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ritrìta | ritrìti | ritritiàmo | ritritàte | ritrìtino | ||
negative imperative | nonritritàre | non ritrìti | non ritritiàmo | non ritritàte | non ritrìtino |