ritrincare
Italian
Etymology
From ri- + trincare.
Verb
ritrincàre (first-person singular present ritrìnco, first-person singular past historic ritrincài, past participle ritrincàto, auxiliary avére)
- to knock back (another drink)
Conjugation
Conjugation of ritrincàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ritrincàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ritrincàndo | |||
present participle | ritrincànte | past participle | ritrincàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ritrìnco | ritrìnchi | ritrìnca | ritrinchiàmo | ritrincàte | ritrìncano |
imperfect | ritrincàvo | ritrincàvi | ritrincàva | ritrincavàmo | ritrincavàte | ritrincàvano |
past historic | ritrincài | ritrincàsti | ritrincò | ritrincàmmo | ritrincàste | ritrincàrono |
future | ritrincherò | ritrincherài | ritrincherà | ritrincherémo | ritrincheréte | ritrincherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ritrincherèi | ritrincherésti | ritrincherèbbe, ritrincherébbe | ritrincherémmo | ritrincheréste | ritrincherèbbero, ritrincherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ritrìnchi | ritrìnchi | ritrìnchi | ritrinchiàmo | ritrinchiàte | ritrìnchino |
imperfect | ritrincàssi | ritrincàssi | ritrincàsse | ritrincàssimo | ritrincàste | ritrincàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ritrìnca | ritrìnchi | ritrinchiàmo | ritrincàte | ritrìnchino | ||
negative imperative | non ritrincàre | non ritrìnchi | non ritrinchiàmo | non ritrincàte | non ritrìnchino |
Anagrams
- rientrarci