ristrappare
Italian
Etymology
From ri- + strappare.
Verb
ristrappàre (first-person singular present ristràppo, first-person singular past historic ristrappài, past participle ristrappàto, auxiliary avére)
- to remove (violently) etc. again
Conjugation
Conjugation of ristrappàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ristrappàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ristrappàndo | |||
present participle | ristrappànte | past participle | ristrappàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ristràppo | ristràppi | ristràppa | ristrappiàmo | ristrappàte | ristràppano |
imperfect | ristrappàvo | ristrappàvi | ristrappàva | ristrappavàmo | ristrappavàte | ristrappàvano |
past historic | ristrappài | ristrappàsti | ristrappò | ristrappàmmo | ristrappàste | ristrappàrono |
future | ristrapperò | ristrapperài | ristrapperà | ristrapperémo | ristrapperéte | ristrapperànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ristrapperèi | ristrapperésti | ristrapperèbbe, ristrapperébbe | ristrapperémmo | ristrapperéste | ristrapperèbbero, ristrapperébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ristràppi | ristràppi | ristràppi | ristrappiàmo | ristrappiàte | ristràppino |
imperfect | ristrappàssi | ristrappàssi | ristrappàsse | ristrappàssimo | ristrappàste | ristrappàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ristràppa | ristràppi | ristrappiàmo | ristrappàte | ristràppino | ||
negative imperative | nonristrappàre | non ristràppi | non ristrappiàmo | non ristrappàte | non ristràppino |