risquillare
Italian
Etymology
From ri- + squillare.
Verb
risquillàre (first-person singular present risquìllo, first-person singular past historic risquillài, past participle risquillàto, auxiliary avére)
- to ring (of a telephone) again
Conjugation
Conjugation of risquillàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | risquillàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | risquillàndo | |||
present participle | risquillànte | past participle | risquillàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | risquìllo | risquìlli | risquìlla | risquilliàmo | risquillàte | risquìllano |
imperfect | risquillàvo | risquillàvi | risquillàva | risquillavàmo | risquillavàte | risquillàvano |
past historic | risquillài | risquillàsti | risquillò | risquillàmmo | risquillàste | risquillàrono |
future | risquillerò | risquillerài | risquillerà | risquillerémo | risquilleréte | risquillerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | risquillerèi | risquillerésti | risquillerèbbe, risquillerébbe | risquillerémmo | risquilleréste | risquillerèbbero, risquillerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | risquìlli | risquìlli | risquìlli | risquilliàmo | risquilliàte | risquìllino |
imperfect | risquillàssi | risquillàssi | risquillàsse | risquillàssimo | risquillàste | risquillàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
risquìlla | risquìlli | risquilliàmo | risquillàte | risquìllino | ||
negative imperative | nonrisquillàre | non risquìlli | non risquilliàmo | non risquillàte | non risquìllino |